CHRISTINA DE WITTE
Illustratrice en cartooniste.
Beter bekend als Chrostin.
Hi Christina! Voor mensen die jou nog niet kennen; wie ben je en wat doe je?
Ik ben Christina, een illustrator en cartooniste, hoewel mijn opleiding in communicatiemanagement iets totaal anders is. Geboren en getogen in Mechelen, maar tegenwoordig woon ik in Antwerpen.
Ik werk wekelijks als illustrator voor het weekblad van De Standaard en ben momenteel druk bezig met twee boeken.
Eén van de boeken is een Thais kookboek, waar ik ontzettend veel heb geleerd over mijn eigen cultuur en de achtergrond van de Thaise keuken, inclusief de geschiedenis erachter. Het is geen gewoon kookboek met recepten; het zit boordevol verhalen, anekdotes, illustraties en geschiedenis.
Mijn andere boek is mijn eerste beeldroman, een compleet ander project dan het eerste.
Waar is jouw passie voor tekenen ooit gestart?
Mijn passie voor tekenen begon eigenlijk zonder een specifiek kantelmoment. Ik herinner me wel dat in de kleuterklas mijn tekening werd geprezen door mijn kleuterjuf. Ze zei: "amai, dat is echt goed voor een driejarige." Dat compliment is me altijd bijgebleven. Later stuurde mijn vader me naar de tekenschool, maar dat vond ik minder leuk omdat ik graag mijn eigen cartoons wilde tekenen en niet binnen de grenzen van opdrachten wilde blijven.
Tekenen was er denk ik gewoon altijd al!
Je bent super open op social media over mentale gezondheid, vrouw zijn, je plaats vinden op de wereld... Waarom vind je dat zo belangrijk?
Voor mij is het belangrijk om open te zijn omdat het een manier is om met mijn eigen worstelingen om te gaan. Ik deel mijn persoonlijke ervaringen omdat ik besef hoe belangrijk deze thema's zijn en omdat ik merk dat veel anderen zich erin kunnen herkennen. Het feit dat ik niet de enige ben die met deze uitdagingen worstelt, stimuleert en motiveert me om open te blijven over deze onderwerpen. En het is voor mezelf ook een vorm van therapie.
Mijn alter ego, Chrostin, maakt het ook makkelijker voor mij om dergelijke zaken te delen. Ik kan me een beetje verschuilen achter dit figuurtje. Chrostin fungeert als mijn stem voor onrecht in de wereld. Maar dat betekent niet dat ik niet ook zelf op de barricades sta als dat nodig is.
Heb je het gevoel dat jij en Chrostin vaak als 1 worden gezien?
Absoluut! Chrostin en ik worden vaak als één gezien, en dat komt omdat ze een weerspiegeling is van wie ik ben en wat ik wil delen met de buitenwereld. Ze fungeert als het medium waarmee ik mijn gedachten en gevoelens overbreng. Maar het is belangrijk om te beseffen dat er ook veel zaken zijn die ik liever voor mezelf houd of deel met dichte vrienden en familie. Dat betekent niet dat ik er niet over wil schrijven of tekenen, maar sommige aspecten van mijn leven houd ik bewust privé. Chrostin en ik zijn verbonden, maar ze vertegenwoordigt slechts een deel van wie ik ben.
Chrostin en ik zijn verbonden, maar ze vertegenwoordigt slechts een deel van wie ik ben.
Als je een cartoon plaatst over een maatschappelijk gevoelig onderwerp, is dat iets waar je lang over nadenkt?
Het maken van cartoons over maatschappelijk gevoelige onderwerpen kan op verschillende manieren gebeuren. Soms is het een impulsieve en emotionele reactie, waarbij ik gewoon teken wat ik op dat moment voel, zonder veel voorafgaande planning.
Aan de andere kant, wanneer ik iets als zeer onrechtvaardig ervaar, neem ik de tijd om het uit te schrijven. Ik denk na over hoe het verhaal in elkaar moet zitten en welke boodschap ik wil overbrengen. Het is belangrijk voor mij om een hoopvolle boodschap te communiceren, ondanks de uitdagingen die we tegenkomen in de wereld. Ik geloof nog steeds in de goedheid van de mens en belang van gemeenschap en samenhorigheid. In feite vormt community de kern van al mijn werk. Het is een manier om te laten zien dat we samen sterker kunnen staan en voor verandering kunnen zorgen.
Voor The Mocktail Club werkte je een moeder- en vaderdag wenskaart uit. Als je nu terugkijkt, wat is je bijgebleven van dit project?
Het project voor The Mocktail Club was ontzettend leuk om te doen. Eerlijk gezegd kende ik The Mocktail Club nog niet voordat ik aan dit project begon, maar toen ik jullie website bezocht en met jullie in gesprek ging, voelde het meteen goed. Het feit dat het een Belgisch lokaal merk is, opgericht door vrouwen, gaf me direct het gevoel van een sterke match.
Ik wilde met het ontwerp alle soorten mama's en papa's weergeven, en ik ben erg tevreden met het eindresultaat. Het voelde belangrijk om diversiteit en inclusiviteit te tonen in de kaarten.
We werkten ook samen met #SHEdidit, de organisatie waarvan jij ambassadrice bent. Waarom vind je het zo belangrijk om jou daarvoor in te zetten?
Ik ben al 5 jaar ambassadrice van #SHEdidit. Ik probeer echt uit te dragen waar zij voor staan.
Wat zij doen voor jonge meisjes en vrouwen is prachtig. Ze bieden ondersteuning aan deze jonge vrouwen om hun eigen ondernemerschapsdroom te ontwikkelen. Het is geweldig om te zien hoe ze zoveel meisjes en jonge vrouwen empoweren en hen helpen hun potentieel te realiseren. Ik wou dat ik zelf zo'n ondersteuning had gehad toen ik 18 was.
Je weet nooit wat er morgen kan gebeuren. Leef in het moment.
Wees present.
Heb je tips voor jonge vrouwelijke ondernemers die je wil delen?
Durf hulp vragen! Ook financiële! Er is soms schroom rond dit onderwerp, maar het is belangrijk om te beseffen dat hulp vragen normaal is.
Bouw contacten op binnen je niche of de sector waarin je je wilt ontwikkelen.
Wees open over zowel je successen als je mislukkingen. Ondernemen gaat gepaard met ups en downs, en het is belangrijk om beide aspecten te omarmen. Door je ervaringen te delen, kunnen anderen van je leren en kun je zelf groeien als ondernemer.
© Dena Huys
Heb je een levensfilosofie?
Ik heb een paar levensfilosofieën. Bijvoorbeeld, ik heb geen spaargeld. Ik zeg dan altijd om mezelf te sussen: "Je weet nooit wat er morgen kan gebeuren. Leef in het moment. Wees present."
Mijn motto is dat een dag geen goede dag was als ik niets leuks heb gedaan. Natuurlijk heb ik een eindeloze to-do lijst en moet ik hard werken, maar ik probeer me er niet meer te veel door te laten beïnvloeden. Vroeger lag ik hier echt wakker door. Ik wil me nu echt focussen op het doen van leuke dingen en voor mezelf kiezen. Zelfzorg is echt super belangrijk.
We zien een groeiende trend waarbij mensen uit jouw generatie en jonger steeds bewuster gaan omgaan met alcohol. Is dit iets wat je ook in jouw omgeving merkt?
Het is opvallend dat veel van mijn vrienden ervoor kiezen om niet te drinken, maar elk om verschillende redenen: religie, persoonlijke voorkeur of gezondheidsredenen.
Ik ben echt blij dat dit nooit een probleem is geweest in mijn vriendengroep. Niemand oefent druk uit als je ervoor kiest om niet te drinken. Er is geen enkele vriend die zou zeggen: "Waarom drink je niet? Kom op, neem gewoon een biertje." Nee, absoluut niemand. Het is geweldig om te zien hoe we elkaar respecteren in onze keuzes en dat iedereen gewoon zichzelf kan zijn.
Heeft deze trend ook een invloed gehad op je persoonlijk leven? Ben je bewuster beginnen nadenken over alcohol?
Eigenlijk heb ik nooit veel gedronken. Elke keer als ik dronk, voelde ik me al snel ziek, nog voor ik de buzz kon ervaren. Dus alcohol heeft nooit veel aantrekkingskracht voor mij gehad. Ik heb gemerkt dat ik me perfect kan amuseren zonder alcohol. Ik heb er niets op tegen als anderen ervan genieten, maar ik heb er zelf gewoon niets aan.
Wat is je favoriete smaak van The Mocktail Club?
Die donkerrode! N°3 Beetroot & Ginger. Ik ben een ginger-girl.
Welke mocktail zou je bij een gerecht drinken?
Ik zou de Basil & Elderflower combineren met een lekker Thais gerecht genaamd 'Pad Kee Mao', wat eigenlijk ironisch letterlijk vertaalt naar 'Drunken Noodles', maar helemaal niets met alcohol te maken heeft! De legende gaat dat er ooit eens iemand zat was thuisgekomen na het uitgaan en van alles in de wok bij elkaar heeft gegooid en zo het gerecht is ontstaan, daarom dat het ook een populair gerecht is na het uitgaan/feesten. Maar voor mij passen deze twee heel goed samen omdat er in Pad Kee Mao ook Thaise basilicum wordt gebruikt, die doorgaans peperiger is van smaak dan de basilicum die wij kennen. En gefeest of niet, dit gerecht smaakt altijd goed. En ja, die komt ook in mijn kookboek binnenkort ;-)